powrót do rzeczywistości

Mam dla Was jeszcze przygotowane dwa posty z cytatami z 'Bóg nigdy nie mruga'. Ale żeby nie zanudzać, dzisiaj na odmianę 'coś o wszystkim'. Przede mną całe pięć tygodni szkoły. W tym roku moje województwo ma ferie jako ostatnie- od 16 lutego. Z jednej strony fajnie, bo akurat wypada tak po środku między jednymi a drugimi świętami. Ale jak pomyślę, ile jeszcze muszę na nie czekać to mam dość. I dochodzi do tego pogoda, która działa na mnie meeega negatywnie. Nie mam nic do zimy, ale jak ma być zima to niech będzie zima a nie wszystkie pory roku naraz. To jak nic potrafi wyprowadzić mnie z równowagi i odebrać chęci chyba do wszystkiego!

Przez przerwę świąteczną totalnie się rozleniwiłam. Skutki późnego zasypiania i późnego wstawania przez ponad dwa tygodnie, nie pomagają mi w normalnym funkcjonowaniu. Za szybko trzeba było się przestawić. Znowu wcześnie wstaję, żeby dotrzeć do szkoły, w której wszyscy sprawdzają moją wytrzymałość psychiczną, późno wracam i późno się kładę, żeby ogarnąć materiał na następny dzień. I tak w kółko. Raczej dobrze to na mnie nie działa. Znowu zaczęły się wyścigi nauczycieli, który pierwszy zarezerwuje termin sprawdzianu. Znowu chcą zdążyć z ocenami do ferii. Ale jak ja mam to wszystko ogarnąć? O tym nie pomyślał nikt.
Dzisiejszy dzień to jeden z tych, które mogłyby się nie zaczynać. Mam ochotę zniknąć i już się nie pojawić. Nic mi nie wychodzi, wszystko leci z rąk. Czuję, że mam teraz w sobie jakąś tykającą bombę, która tylko czeka, aż po raz kolejny coś mi nie wyjdzie i wybuchnie rozsadzając mnie od środka. W sumie to nie byłby taki zły pomysł.
Liczę, że te pięć tygodni (:c) szybko zleci. Plany na ferie są. Jak wszystko się uda to będę w niebie ♥ Tak bardzo nie mogę się już doczekać. Ten rok będzie nasz i powstanie więcej serii z ryśkami niż odcinków mody na sukces, głupolkiiiiii

A jak u Was to wygląda? 

Macie jakieś plany na ferie czy raczej spontan?