lonely trip to cracow

Ten tydzień był jednym z gorszych. Nie miałam czasu na nic, wszystko robiłam w biegu. Wstawanie o 5:30 jest dla mnie ekstremalnym wyzwaniem, a powrót po 16, kiedy już jest max ciemno, a boląca głowa od fatalnej pogody przeszkadza w najmniejszych czynnościach, jest czymś czego nie życzę najgorszemu wrogowi. Do tego dochodził cały ten stres związany ze znienawidzonymi przedmiotami i już w ogóle chodziłam jak zombie. Dlatego, aby wyrzucić z siebie trochę tych 'negatywnych emocji' wybrałam się dzisiaj do Krakowa. Wyjazd tam zawsze daje mi mnóstwo przyjemności i dodaje sił. Kraków jest częścią mojego bloga i życia, zdecydowanie ulubioną częścią. A że listopad to połączenie wszystkich poniedziałków, musiałam jakoś odreagować i 'wzmocnić' przed następnymi tygodniami nie zapowiadającymi się lepiej. Tym razem do Krakowa wybrałam się sama. Ciepły szalik, ciepłe rękawiczki, słuchawki w uszach, dobra książka i mogę jechać!

Podróż minęła mi dość szybko. Tak dziwnie jak nikt na ciebie nie czeka na dworcu czy przed galerią, nie biegniesz o życie z uśmiechem na twarzy żeby go zobaczyć i nie rzucasz się na niego z tęsknoty. Ale taki samotny trip od czasu do czasu każdemu jest potrzebny. Przynajmniej mi dobrze zrobił. Wiadomo, mój dzień w Krk zaczęłam od wizyty w KFC. W ogóle galeria teraz wygląda tak magicznie, świątecznie, tyyyle światełek:)

Z ciepłej gk wyszłam po jakiejś godzinie. Kierunek- rynek! Tam zawsze dużo się dzieje, czego nie można powiedzieć o plantach, które w tę porę roku świecą pustkami, ale przecież nie będę stać w miejscu i się przyglądać, za zimno.

 Postawiłam więc na Kazimierz i moją kochaną kładkę! Tylko czy ja dobrze zapamiętałam jak tam dojechać? gdzie wsiąść? do którego tramwaju? gdzie wysiąść? Tak! Moja pamięć i 'orientacja w terenie' mnie nie zawiodły, taaaka dumna :))) To miejsce nawet w taką pogodę jak dziś jest piękne.

Czekając na powrotny tramwaj odebrałam telefon od Wendzi, która poinformowała, że za 40 minut będą na rynku. Po drodze (na rynek właśnie) spotkałam dwie dziewczyny uczestniczące w free hugsach, świetna sprawa w takie zimne dni, od razu cieplej:) Jak J. i A. przyszły 'zajęłyśmy się' ich pracą, tak bardzo interesujące puszczanie lotek (?) haha:D W międzyczasie przytuliłyśmy jeszcze kolejnych uczestników free hugsów:3 Kraków wieczorem jest taki piękny♥ O 17 pożegnałam się z mordeczkami i na moment wbiłam do empiku i do maka.

Jasne, że brakowało mi nieodłącznego elementu wizyt w Krk- moich słoneczek. Dzisiaj miałam je ale w mniejszym składzie i tylko na godzinkę. Jezuuu, tak tęsknię za resztą

2

tumblerkowy zawrót głowy

Tumlbra założyłam na początku 2014 roku. Powstał chyba przez moją ciekawość. Chciałam się dowiedzieć co ludzie widzą w dodawaniu obrazków na jakąś stronkę, wydawało mi się to dziwne, że takie COŚ może aż tak wciągnąć. Nie minęło dużo czasu a ja coraz bardziej się od niego uzależniałam. Wchodziłam codziennie, spędzałam bardzo dużo czasu na przeglądaniu różnych blogów i zostało mi to do dziś. Powiem szczerze, że nie wiem co jest w tym fajnego, ale coś musi być, skoro mój tumblr istnieje nieprzerwanie od 10 miesięcy i jednego dnia i ma się dobrze :) Na razie nie mam zamiaru z niego rezygnować bo to jest świetny sposób na zabicie nudy. Czasem nawet tracę przy tym poczucie czasu. Niektórzy traktują tumlbery jak swój pamiętnik. Ja niekoniecznie lubię przeglądać takie blogi z pociętymi łapkami i dołującymi cytatami, ale nie powiem, bo zdarza mi się. Zwłaszcza, gdy mam gorsze dni. Na początku mój tumblr podchodził pod kategorię b&w, bo przeważały na nim czarno-białe obrazki. Z czasem jednak zaczęłam reblogować też te w kolorze, niemal w takiej ilości jak b&w. Ale muszę Wam powiedzieć, że kocham mojego tumblra. Może trochę dziwnie to brzmi, ale mimo że przeglądałam go bardzo dużo razy, często wchodzę na niego i oglądam wszystko od początku. I jeszcze mi się to nie znudziło :)
Niektóre z poniższych obrazków znajdują się na moich zeszytach, które możecie zobaczyć tu.

TUMBLR

 

1