be careful

Cześć mordeczki! Mogę już oficjalnie powiedzieć, że mam wakacje! Tak się cieszę:) Nie widziałam większego sensu w pojawieniu się w tym tygodniu w szkole, w następnym też nie idę. Wolę sobie dłużej pospać w domu niż nudzić się na lekcjach, na których teraz nie robimy nic. A w ogóle to jestem zadowolona z mojej średniej. Wprawdzie jest najniższa z moich dotychczasowych, ale wiadomo, to nie gimnazjum czy podstawówka. Nie jest źle w każdym bądź razie:) W niedzielę mój dobry humor osiągnął maxa. Jak te dwie kochane mordki są w końcu szczęśliwe razem to nie trudno o lepsze samopoczucie, którego teraz nam dostarczają ze zdwojoną siłą. Aż miło jest popatrzeć na ich uśmiechnięte buzie :) W środę rano wybrałam się z Mamą załatwić październikowe praktyki dla mnie i Martyny. Poszło szybko, sprawnie i bez żadnych komplikacji:) Wieczorem już tradycyjnie od grudnia cotygodniowe (z małymi przerwami) spotkanie do bierzmowania. Tak szczerze to cieszę się, że to już koniec. Bierzmowanie mamy 25 czerwca, więc już niedługo. Jutro jadę z Karolem do Suchej aby kupić sukienkę na tę okazję. Nie lubię jeździć na zakupy z jakimś konkretnym celem, bo zazwyczaj nigdy nie ma tego czego potrzebuję. 

fot. Karolina Kąkol

mamy prawo do błędów, 

bo one uczą nas największej prawdy

To jest niewiarygodne, jak ludzie szybko się zmieniają, jak szybko od nas odchodzą.                                             Kiedyś rozmawiali, spędzali ze sobą trochę czasu, chociażby krótkie chwile, ale jednak, po prostu się 'znali'. Mijając się na ulicy nigdy nie odwracali głowy. A teraz? Teraz zostały tylko pogardliwe i chłodne spojrzenia rzucane w swoją stronę, gdy przypadkowo spotkają się na szkolnym korytarzu. Czy to nie jest chore? Nie można do nikogo w tych czasach się przyzwyczajać i przywiązywać, bo nie wiadomo ile czasu spędzi w naszym życiu ta osoba. Niepewność. Nigdy nie możemy niczego być pewni. Wszystko się zmienia. Zaczynając od wiosennej pogody, kończąc na ludzkich uczuciach i stosunku do nas osób, które pełniły kiedyś w naszym życiu jakąś funkcję. Nie warto zawracać sobie głowy tymi ludźmi, nie są warci naszej uwagi. Odwracając się, dużo stracili w naszych oczach i zapewne już nigdy nie będą takimi osobami, jakimi były na początku znajomości. Ale jeszcze całe życie przed nami, jesteśmy młodzi. Nieraz jeszcze zawiedziemy się na kimś, nieraz poznamy kogoś z kim po pewnym czasie nie będziemy utrzymywać kontaktu, nie będziemy się 'znać'. Musimy być ostrożni. Musimy nauczyć się odróżniać ludzi wartościowych od tych, którzy nie zasługują na nasze towarzystwo i na naszą uwagę. Aby posiąść taką umiejętność potrzeba wielu porażek, zawodów i upadków, ale po tym będziemy mądrzejsi i bogatsi o nowe doświadczenia i będzie nam łatwiej. Cierpienie nie zniknie, ale z każdym następnym razem będzie mniejsze. Nauczmy się kierować swoim życiem i nie pozwólmy, żeby inni robili to za nas, bo to nie ma sensu. Oni będą robić wszystko, aby im było lepiej, nie zważając na nasze potrzeby i uczucia. Nie możemy być czyimiś marionetkami. Nie dajmy sobą rządzić. I nie dajmy sobie niczego wmawiać. 

Weźmy SWOJE życie, w SWOJE ręce!