welcome holiday

Hejka misie! Jest 27 czerwiec. Tak bardzo wyczekiwany dzień od 1 września. Ja swoje wakacje zaczęłam już 1,5 tygodnia temu, jak zresztą już tu pisałam. Ale wszystkim tym, którzy wytrwali do samego końca, gratuluję i podziwiam, ja bym tak nie dała rady :) Już całkowicie straciłam rachubę czasu. Podoba mi się to, nawet bardzo!
Dzisiaj musiałam pojawić się w szkole odebrać świadectwo. Nie wiem jakim cudem udało mi się zdać do następnej klasy, haha. DRUGA KLASO WIDZIMY SIĘ ZA DWA MIESIĄCE!

Postanowiłam zrobić takie mini podsumowanko tego roku szkolnego.
Pamiętam jak jeszcze w wakacje jarałam się (:D), że pójdę do nowej szkoły, poznam nowych ludzi, zdobędę nowe doświadczenie. I tak było. Tylko, że ja sobie to zupełnie inaczej wyobrażałam. Jedyne na czym się nie zawiodłam to klasa. Najwspanialsza, najcudowniejsza, najgenialniejsza klasa pod słońcem. Już na pierwszym spotkaniu klasowym w sierpniu wiedziałam, że z nimi nie będę się nudzić. No dobra, czasem się na nich wkurzam, ale za nic bym ich nie oddała.
A szkoła? Nauczyciele? Nauka? No z tym już gorzej. Niby rozumiem, technikum to nie są już żarty. Więcej przedmiotów, większe wymagania. Zdawałam sobie z tego sprawę. Ale mimo to strasznie ciężko mi było przyzwyczaić się do nowego otoczenia, nauczycieli. Może to śmiesznie zabrzmi, ale minął już rok nauki w tej szkole, a ja nadal nie wiem czemu wybrałam właśnie ten kierunek- ekonom. Nie wiem czy kiedykolwiek uda mi się odpowiedzieć na to pytanie.
Pierwsze półrocze było dla mnie w pewnym sensie walką o przetrwanie. Walką zarówno o pozytywne oceny, jak i walką z moją psychiką, która była na wyczerpaniu. Pod koniec I półrocza zastanawiałam się nad zmianą, nie tyle profilu, co szkoły. I dziękuję mojej Mamie, która wtedy była gotowa z dnia na dzień załatwić mi miejsce w innej, tak żebym była zadowolona.
Długo się zastanawiałam jaką podjąć decyzję. Ale wtedy doszłam do wniosku, że nie mogę tak łatwo się poddać. Dokończę to co zaczęłam nawet jeśli miałoby być cholernie trudno. Ja bym nie dała rady? Dzięki Maksowi stałam się silniejsza i teraz wiem, że poradzę sobie z każdą przeszkodą napotkaną na drodze do celu. Nauczyciele od początku mówili, że jest nas za dużo. Ale my nie damy się rozłączyć. Będziemy walczyć!
Drugie półrocze było znacznie lepsze. Bardziej wkręciłam się w tą szkołę i przyzwyczaiłam do ciągłego braku czasu, co nie znaczy, że nie miałam dość. Nieraz musiałam zrobić sobie dzień czy kilka dni wolnego, bo moja psychika musiała się 'zregenerować', przez co ucierpiała trochę moja przyjaźń. Ale nie będę już tego roztrząsać.
Ten rok szkolny był najtrudniejszym z dotychczasowych. Jestem z siebie mega dumna, że mi się udało przeżyć ten rok i wiem jedno, tak łatwo się NIE PODDAM.
Teraz czeka mnie 2 miesiące odpoczynku, muszę nabrać sił na następny rok, który będzie zapewne równie ciężki, bo czekają mnie egzaminy kwalifikacyjne. Ale na razie nie chcę o tym myśleć. Mam wakacje, muszę je wykorzystać w stu, a nawet w dwustu procentach! Jest dobrze:)
Zrobiło się tak trochę poważnie, a przecież nie o to chodziło, SĄ WAKACJE, więc napiszę jeszcze coś, co poprawiło mi humor tak bardzo bardzo! Otóż zespół LemOn, którego uwielbiam(!), 20 lipca zagra koncert na dniach Jeleśni. Jest to jakieś może pół godziny drogi ode mnie, więc czemu mam nie wykorzystać takiej okazji i nie wziąć udziału. Już się nie mogę doczekać:))

Udanych wakacji misie!